W trudnym, pandemicznym czasie niełatwo wykrzesać z siebie dodatkową energię i angażować się w nieobowiązkowe aktywności. Tym bardziej warto podkreślić i odnotować, że są uczniowie, którym się to udaje, a nawet przynosi – poza satysfakcją – sukcesy. W II semestrze nauki Hanna Chałupniczak z klasy 2a1 oraz obecna już absolwentka z klasy 3a Natalia Polańska zakwalifikowały się do etapu okręgowego OLiJP. W poetyckich zmaganiach konkursowych niestrudzenie bierze udział Norbert Kaźmierczak z klasy 2a1, który został marcowym laureatem w Wojewódzkim Konkursie Wiersz Miesiąca organizowanym cyklicznie przez Młodzieżowy Dom Kultury w Poznaniu. Nagrodzony utwór załączamy, Autorowi serdecznie gratulujemy i czekamy na obiecaną przez organizatorów publikację tekstu w wydaniu zbiorowym. W II edycji ogólnopolskiego konkursu literacko-plastycznego “Polskie serce pękło. Katyń 1940” wzięli udział uczniowie: Liwia Rybczyńska z klasy 1a oraz Damian Bykowski z klasy 2c1. Oboje otrzymali od Marszałka Sejmu list z podziękowaniem za udział – zgłoszenie swoich prac plastycznych i literackich. Liwia zgłosiła także akces w dwóch kategoriach do konkursu organizowanego przez WSCKZiU we Wrześni z okazji Światowego Dnia Książki. Jej projekt zakładki (w załączeniu do obejrzenia) został doceniony i nagrodzony I miejscem. Gratulacje serdeczne! Tak trzymać😊
Wystarczy tylko słówko
Spójrz na te wszystkie gwiazdy,
gdyby chociaż jedna mogła oddać
promyczek palący z twego przymrużonego
oka. Bliźniaczko słońca, z ludzkiego ciała
podnosisz łodygę, gdy ciemność powala.
Przy tobie kuzyn Syriusz- wygasły,
a słońce znika- przykrywają chmur zaspy.
Oddaję ci się najjaśniejsza, największe
uczucie tobie oddaję, najmilsze życie
z tobą poznaję, pokaż mi piękno na
marnym padole łez, przypomnij mi
niebo i miłosny chrzest- bądź mi
chlebem życia bez skórki- zbędnego
nakrycia. Wszystko zdaje się powietrzem,
wszystkim można oddychać,
gdy blond słońce dzieli się sercem-
oślepia- żadnej skazy nie widać…
Gdyby znalazł się choćby jeden poeta,
co wie, że od panny śmierci piękniejsza
jest najukochańsza kobieta, napisałby miliony
wierszy o jej najmniejszym promyczku,
lecz wciąż za mało… uwięziony w ludzkim
odcisku musi powiedzieć, że „kocha”,
a woda zabierze ślady na plaży.